Πάσχα στα Καλαβρυτοχώρια..

Από την Κυριακή των Βαΐων, σε όλα τα Κλαβρυτοχώρια ξεκίνησε η προετοιμασία για το Πάσχα. Καθάρισμα στα σπίτια, που για μεγάλο διάστημα είχαν μείνει κλειστά, λόγω του χειμώνα. Καθάρισμα στις αυλές, τους δρόμους και όλα τα σοκάκια.
Την Μεγάλη Πέμπτη ήταν όλα έτοιμα και άρχισαν να φτάνουν οι πατριώτες, για να περάσουν το Πάσχα στα χωριά μας.Την Μεγάλη Παρασκευή το πρωί, άρχισε ο στολισμός του Επιτάφιου. Μια διαδικασία δύσκολη και επίπονη, που απαιτεί τέχνη, εμπειρία και μεράκι, ώστε να είναι μοναδικός σε ομορφιά και απλότητα.
Στην διαδικασία αυτή, εμπλέκονται οι γυναίκες των χωριών μας κατά το έθιμο.

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος βρεθήκαμε και εμείς στο Μικρό Ποντιά, να περάσουμε με τους συγγενείς και τους φίλους αυτές τις Αγίες ημέρες.
Φτάσαμε λίγο μετά το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου και ξαφνιαστήκαμε από την αθρόα προσέλευση όλων των συγχωριανών. Όλα τα σπίτια ανοιχτά και γεμάτα κόσμο. Παιδιά, νέοι και γέροι, μια παρέα στο μικρό καφενείο του χωριού.
Για τους μικρότερους τα καλύτερα, παιχνίδια, χωρίς διαβάσματα και σκοτούρες και οι μεγαλύτεροι συζήτηση για τα παλιά αλλά και για τεχνικές σουβλίσματος του οβελία αλλά και το κοκορέτσι.
Όταν άρχιζε να βραδιάζει όλοι περίμεναν την επιστροφή του ΠαπαΝίκου και του ψάλτη, από το διπλανό χωριό, το Καρούσι που πήγε πρώτα εκεί να τους κάνει Ανάσταση, γιατί στα χωριά μας ο κάθε Ιερέας κάνει Ανάσταση σε δυο, τρία η και περισσότερα χωριά. Γύρω στις δέκα χτύπησε η καμπάνα και όλοι πήραν τον ανηφορικό δρόμο για την Εκκλησιά.
Αν συγκεντρώθηκαν όλοι οι συγχωριανοί ρώτησε ο ΠαπαΝίκος από την Ωραία πύλη και αφού δεν έλειπε κανείς, ηρθε η μεγάλη ώρα του ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ.. και αμέσως μετά, όλοι βγήκαν έξω στην αυλή της Εκκλησιάς και αφού διαβάστηκε το Ευαγγέλιο έψαλε το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Τότε ήταν που ο σκοτεινός ουρανός έγινε ‘’ημέρα’’ από τα δεκάδες πυροτεχνήματα που έριξαν οι νεότεροι του χωριού. Η καμπάνα χτυπούσε αναγγέλλοντας την Ανάσταση του Χριστού. Ακολούθησε βεβαίως μετά την Ανάσταση θεία λειτουργία, αλλά οι περισσότεροι δυστυχώς, όρμισαν στα σπίτια τους, καταλαβαίνετε για τη μαγειρίτσα..
Την Κυριακή.. ημέρα του Πάσχα, ο καιρός ήταν υπέροχος και έδωσε την ευκαιρία στο έθιμο του σουβλίσματος. Πρωί πρωί όλοι άναψαν τη φωτιά και τα αρνιά και τα κοκορέτσια μπήκαν για ψήσιμο. Γύρο στις δέκα τα κοκορέτσια είχαν ψηθεί και ξεκίνησαν οι παρέες να περνούν από όλα τα σπίτια για την ανταλλαγή ευχών και φυσικά να γευτούν το κοκορέτσι αλλά και το κρασί και το τσίπουρο. Έθιμα μοναδικά, ανθρώπινα, εορταστικά, που μόνο στα μικρά χωριά τα συναντάς.
Αργά το απόγευμα πολλοί πήραν το δρόμο της επιστροφής, ενώ κάποιοι παρέμειναν και την Δευτέρα του Πάσχα. Ήταν το καλύτερο Πάσχα που περάσαμε όλοι οι συγχωριανοί μαζί και ενωμένοι. Και του χρόνου.