Και σε προηγούμενο φύλλο της «Λαύρας» είχαμε καταγράψει τα κακώς κείμενα που παρατηρούνται στα καλοκαιρινά πανηγύρια, από τα οποία ο κόσμος δυσανασχετεί και σιγά-σιγά απομακρύνεται από τις εκδηλώσεις αυτές, που έχουν επίκεντρο τα χωριά. Ορισμένοι στο «όνομα» των εθίμων βρίσκουν την ευκαιρία και εκμεταλλεύονται τους επισκέπτες. Αναφερόμαστε στις τιμές χρέωσης των ποτών και του φαγητού. Δεν είναι δυνατόν και μάλιστα, εν καιρώ οικονομικής κρίσης, μία μπύρα να χρεώνεται 5 ευρώ, όταν το κόστος της δεν ξεπερνά το 1 ευρώ, ή τα σουβλάκια να πωλούνται έναντι 2 ευρώ το ένα και τα αναψυκτικά 3 ευρώ.
Αφήστε που μας χρεώνουν ακόμη και ένα μπουκαλάκι νερό 1 ευρώ. Κι όλα αυτά, όταν οι επισκέπτες πρέπει να πληρώσουν την ορχήστρα για να χορέψουν, οι πλαστικές καρέκλες είναι άβολες και το σερβίρισμα γίνεται σε λαδόκολλα και πλαστικά.
Όλα αυτά, πρέπει να τα προσέξουν ιδιαιτέρως οι διοργανωτές, πριν είναι αργά. Τα πανηγύρια που συνήθως γίνονται με αφορμή την τοπική θρησκευτική εορτή δεν πρέπει να μετατραπούν σε είδος εκμετάλλευσης, γιατί άλλωστε είναι ένας από τους ελάχιστους τρόπους προσέλκυσης επισκεπτών στα χωριά μας.
Όλα αυτά, πρέπει να τα προσέξουν ιδιαιτέρως οι διοργανωτές, πριν είναι αργά. Τα πανηγύρια που συνήθως γίνονται με αφορμή την τοπική θρησκευτική εορτή δεν πρέπει να μετατραπούν σε είδος εκμετάλλευσης, γιατί άλλωστε είναι ένας από τους ελάχιστους τρόπους προσέλκυσης επισκεπτών στα χωριά μας.
Δημοσίευση σχολίου